Zasada działania czujki dymu

Proces pomiaru gęstości dymu polega na detekcji światła odbitego od cząstek dymu, który przedostaje się do wnętrza komory pomiarowej. Szczeliny w koszyku, oraz otwory w specjalnym labiryncie optycznym, uniemożliwiają dostanie się światła oraz owadów do wnętrza komory pomiarowej. Wnętrze komory jest oświetlane w odstępach 3 sekundowych silnymi błyskami światła podczerwonego wytworzonego przez specjalną diodę LED ustawioną pod takim kątem do osi odbiornika aby bezpośrednio światło z diody nie oświetlało odbiornika. Powtarzające się przekroczenie progu zadymienia komory pomiarowej powoduje przejście układu logicznego czujki w zatrzaskowy stan alarmu. Układ logiczny czujki nie wprowadzi czujki w stan alarmu, jeżeli przekroczenie progu zadymienia będzie jednorazowe. Stan alarmu sygnalizowany jest włączeniem czerwonego LED’a oraz wzrostem prądu zasilania. Aby wyłączyć alarm należy zlikwidować zadymienie oraz wyłączyć zasilanie na min. 1 s. Czujka w wersji R samoczynnie wyłączy alarm po ustąpieniu zadymienia. Dobór długości fali wiązki pomiarowej, geometria wiązki oraz kąt pomiędzy osiami elementów optycznych decydują o szczególnej przydatności czujki do wykrywania cząstek dymu o dużych wymiarach, charakterystycznych dla pożarów niskoenergetycznych - tlenie się i żarzenie materiałów we wstępnej fazie powstawania pożarów. Typową cechą tego typu konstrukcji jest odporność na fałszywe alarmy wywołane obecnością produktów spalania wysokoenergetycznego np: spaliny samochodowe. Czułość każdej czujki OSD23 ustawiana jest w komorze dymowej. Czujka poddawana jest testom typu wibracje, gorąco i zimno. Sumaryczny czas cyklu testów wynosi 7 dni. Układ elektroniczny czujki zapewnia właściwe funkcjonowanie układu pomiarowego i logicznego w szerokim zakresie napięć w linii dozorowej (od 12V do 28V) bez zmian parametrów pomiarowych.

Rys.1 Wykres prądu alarmowania czujki OSD23.

Budowa

Czujka OSD-23 składa się z dwóch zasadniczych części: elektronicznej (zmontowana z korpusem) oraz optyczno dymowej (zamontowana z koszykiem).

Rys.2 Budowa czujki OSD23.

Instalacja

Ustalając liczbę i rozmieszczenie optycznych czujek dymu OSD23 należy kierować się geometrią pomieszczenia (powierzchnia, kształt stropu, wysokość, itp.), przeznaczeniem oraz warunkami otoczenia w nadzorowanym pomieszczeniu. Pomieszczenia zamknięte, w których czujki mogą być instalowane powinny być wolne od dymu, nadmiernej ilości pyłu, oparów substancji żrących i powodujących korozję. Podczas eksploatacji niedopuszczalne jest powstawanie rosy lub szadzi na powierzchniach czujki. Liczbę czujek OSD23 należy tak dobrać aby nie została przekroczona dla każdej czujki maksymalna powierzchnia dozorowania oraz maksymalny poziomy odstęp między najbardziej oddalonym punktem na stropie we wszystkich zabezpieczanych pomieszczeniach (patrz Tabela I w instrukcji). Do czujki należy dokupić, w zależności od zastosowania i charakteru instalacji gniazdo GNP18, GNW12 lub GNW24.

Konserwacja i przeglądy

Zgodnie z zalecaniami Centrum Naukowo Badawczego Ochrony Przeciwpożarowej stosuje się następujące czasookresy konserwacji optycznych czujek dymu:

• raz na miesiąc w pomieszczeniach zapylonych
• raz na kwartał w pomieszczeniach o średnim zapyleniu
• raz na pół roku w pomieszczeniach o znikomym zapyleniu np.: pomieszczenia biurowe bez wykładzin

Stopień zapylenia pomieszczeń określa każdorazowo projektant systemu wraz z inwestorem oraz inspektorem nadzoru wizji lokalnej w nadzorowanym obiekcie.